بررسی و مقایسۀ مقدار فلز سنگین جیوه (hg) و جذب هفتگی آن توسط بدن در برخی برنج های وارداتی و ایرانی

در این تحقیق، مقدار فلز جیوه در برنج های وارداتی از کشور هندوستان و برنج های کشت شده در شهرستان های بروجرد و اصفهان ایران بررسی و مقایسه شده است. برای مطالعه، درمجموع، 30 نوع برنج وارداتی هندی و 5 نوع برنج ایرانی موجود در بازار ایران در چهار تکرار از هر نوع برنج جمع آوری شدند. ابتدا، دانه های برنج خام با روش هضم اسیدی هضم شده و سپس برای اندازه گیری مقدار فلز جیوه، با دستگاه جذب اتمی آنالیز شدند. برای ارزیابی جذب هفتگی فلز جیوه از طریق برنج، از مصرف روزانۀ برنج استفاده شده و با جذب هفتگی تحمل شدنی ناحیه ای ارائه شده از سوی سازمان بهداشت جهانی مقایسه شده است. نتایج نشان داد کهمیانگین غلظت فلز جیوه در برنج های وارداتی  ng/g68/0 ±16/2 وزن خشک با دامنۀ بین ng/g 12/1-96/3 است، درحالی که مقدار متوسط فلز جیوه در برنج های ایرانی ng/g 24/0±4/0 وزن خشک با دامنۀ بین ng/g 03/0–89/0 وزن خشک است. بنابراین مقدار فلز جیوه در هر دو نوع برنج وارداتی و ایرانی از حد استاندارد ارائه شده از سوی آژانس استاندارد ملی کشور چین کمتر بود. همچنین، متوسط مقدار جذب هفتگی فلز جیوه از برنج های وارداتی و ایرانی به ترتیب ng/kg 41 با دامنۀ بین ng/kg 38- 45 وزن بدن در هفته و ng/kg 8 با دامنۀ بین ng/kg 9/5- 6/9 وزن بدن در هفته بود که زیر حد استاندارد ارائه شده از سوی سازمان بهداشت جهانی و تقریباً معادل 082/0 درصد و 016/0 درصد جذب هفتگی تحمل شدنی ناحیه ای ارائه شده از سوی سازمان بهداشت جهانی بود. با انجام دادن آزمون مقایسۀ میانگین مشخص شد که بین مقدار متوسط فلز جیوه در برنج های وارداتی با برنج های ایرانی در سطح معنی داری 5 درصد تفاوت معنی داری وجود دارد (p